امرى است كه در آن فقيه فتوا نداده است ولی مقلد موظف است مانند یک امر واجب آن را بر طبق گفته فقیه ترک یا عمل کند. البته در چنين مواردى مقلد مى تواند به فتواى مجتهد ديگرى كه از نظر اعلمیت در رتبه بعد قرار دارد، عمل كند. به عنوان مثال فقیه گفته در رکعت سوم و چهارم نماز بنابر احتیاط واجب باید 3 مرتبه تسبیحات اربعه خوانده شود در این صورت مقلد موظف است تسبیحات اربعه را 3 مرتبه بخواند. اما اگر فقیه دیگری که در رتبه ی بعدی اعلمیت است خواندن یک بار تسبیحات اربعه در رکعت سوم و چهارم نماز را کافی بداند در این صورت مقلد می تواند بنابه نظر فقیه دوم عمل کند.