شهادت جانسوز امام زين العابدين(ع) تسليت و تعزيت باد
۲۸ آبان ۱۳۹۳
۰۸:۴۶
۱,۷۰۹
خلاصه خبر :
شهادت جانگداز چهارمين اختر تابناک آسمان امامت و ولايت سيد الساجدين، زين العابدين، امام العارفين، حضرت امام علي بن الحسين(عليه السلام) بر حضرت حجة بن الحسن المهدي(ع) و تمام شيعيان تسليت و تعزيت باد
آخرین رویداد ها
-
تشخیص بدعت و انحرافات، ویژگی ممتاز یک معلم
-
ریشه اصلی تخریب قبور ائمه بقیع، عدم فهم صحیح از دین است
-
بحمدلله امروز آیه شریفه «وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ» و «تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ» و وعده صادقی كه رهبری معظم دادند با رمز یا رسول الله(ص) فعلیت و تحقق پیدا كرد
-
از یک استاندار انتظار این است که مراقبت کند اجناس به اندازه کافی در استان باشد و قیمتش معقول باشد
-
اجازه صرف ثلث سهم امام(ع) جهت کمک به مردم غزه توسط آیت الله فاضل لنکرانی
-
هر قطره از خون این شهیدان مسئولیت ما را هزار برابر می‌کند
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ سَیِّدِ الْعابِدینَ، الَّذىِ اسْتَخْلَصْتَهُ لِنَفْسِکَ،
وَجَعَلْتَ مِنْهُ اَئِمَّةَ الْهُدىَ، الَّذینَ یَهدوُنَ بِالْحَقِّ، وَبِهِ یَعْدِلوُنَ، اخْتَرْتَهُ لِنَفْسِکَ،
وَطَهَّرْتَهُ مِنَ الرِّجْسِ، وَاصْطَفَیْتَهُ وَجَعَلْتَهُ هادِیاً مَهْدِیّاً،
اَللّهُمَّ فَصَلِّ عَلَیْهِ اَفْضَلَ ما صَلَّیْتَ عَلى اَحَدٍ مِنْ ذُرِّیَةِ اَنْبِیآئِکَ
حَتّى تَبْلُغَ بِهِ ما تَقَرُّ بِهِ عَیْنُهُ فِى الدُّنْیا وَالْأخِرَةِ، اِنَّکَ عَزیزٌ حَکیمٌ
شهادت جانگداز چهارمين اختر تابناک آسمان امامت و ولايت
سيد الساجدين، زين العابدين، امام العارفين،
حضرت امام علي بن الحسين(عليه السلام)
بر حضرت حجة بن الحسن المهدي(ع) و تمام شيعيان تسليت و تعزيت باد.
احادیثی گهربار از مجموعه رهنمودهای حضرت امام زین العابدین(ع)
وَجَعَلْتَ مِنْهُ اَئِمَّةَ الْهُدىَ، الَّذینَ یَهدوُنَ بِالْحَقِّ، وَبِهِ یَعْدِلوُنَ، اخْتَرْتَهُ لِنَفْسِکَ،
وَطَهَّرْتَهُ مِنَ الرِّجْسِ، وَاصْطَفَیْتَهُ وَجَعَلْتَهُ هادِیاً مَهْدِیّاً،
اَللّهُمَّ فَصَلِّ عَلَیْهِ اَفْضَلَ ما صَلَّیْتَ عَلى اَحَدٍ مِنْ ذُرِّیَةِ اَنْبِیآئِکَ
حَتّى تَبْلُغَ بِهِ ما تَقَرُّ بِهِ عَیْنُهُ فِى الدُّنْیا وَالْأخِرَةِ، اِنَّکَ عَزیزٌ حَکیمٌ
شهادت جانگداز چهارمين اختر تابناک آسمان امامت و ولايت
سيد الساجدين، زين العابدين، امام العارفين،
حضرت امام علي بن الحسين(عليه السلام)
بر حضرت حجة بن الحسن المهدي(ع) و تمام شيعيان تسليت و تعزيت باد.
احادیثی گهربار از مجموعه رهنمودهای حضرت امام زین العابدین(ع)
قالَ الاْمامُ عَلی بنُ الْحسَین، زَیْنُ الْعابدین(عَلَیْهِ السَّلامُ): ثَلاثٌ مَنْ كُنَّ فیهِ مِنَ الْمُؤمِنینَ كانَ فی كَنَفِ اللهِ، وَ أظَلَّهُ اللهُ یَوْمَ الْقِیامَةِ فی ظِلِّ عَرْشِهِ، وَ آمَنَهُ مِنْ فَزَعِ الْیَوْمِ الاْكْبَرِ: مَنْ أعْطی النّاسَ مِنْ نَفْسِهِ ما هُوَ سائِلهُم لِنَفْسِهِ، و رَجُلٌ لَمْ یَقْدِمْ یَداً وَ رِجْلاً حَتّی یَعْلَمَ أنَّهُ فی طاعَةِ اللهِ قَدِمَها أوْ فی مَعْصِیَتِهِ، وَ رَجُلٌ لَمْ یَعِبْ أخاهُ بِعَیْبٍ حَتّی یَتْرُكَ ذلكَ الْعِیْبَ مِنْ نَفْسِهِ(تحف العقول: 204)
امام سجاد(ع) فرمود: سه چیز است که در هر مؤمنى باشد، در پناه خدا قرار گیرد و خداوند وى را در روز قیامت در سایه عرش خود جاى دهد و از هراس آن روز بزرگ آسوده سازد:
1) کسى است که با مردم طوری برخورد کند که خود از آنها انتظار دارد با او برخورد کنند،
2) کسى که دست به کارى نزند و گامى برندارد مگر آن که بداند آن کار در راه طاعت خداست یا معصیت او،
3) انسان به عیب و نقطه ضعف دیگران نپردازد، مگر آن که آن عیب را از خود ریشه‌‌کن نماید.
و براى انسان همین بس که پرداختن به عیب خودش، او را از عیبجویى مردم باز دارد.
قال(علیه السلام): ثَلاثٌ مُنْجِیاتٌ لِلْمُؤمِن: كَفُّ لِسانِهِ عَنِ النّاسِ وَاغتِیابِهِمْ، وَإشْغالُهُ نَفْسَهُ بِما یَنْفَعُهُ لآخرَتِهِ وَدُنْیاهُ، وَطُولُ الْبُكأ عَلی خَطیئَتِهِ(بحارالا نوار 75: 140)
سه چیز موجب نجات انسان مومن خواهد بود:
نگهداری زبانش از حرف زدن درباره مردم غیبت آنان،
مشغول شدنش به خویشتن با كارهایی كه برای آخرت و دنیایش مفید باشد.
و بسیار گریستن بر اشتباهاتش.
قال(علیه السلام): أَرْبَعٌ مَنْ كُنَّ فِیهِ كَمَلَ إِسْلَامُهُ وَ مُحِّصَتْ ذُنُوبُهُ وَ لَقِیَ رَبَّهُ وَ هُوَ عَنْهُ رَاضٍ وَفَاءٌ لِلَّهِ بِمَا یَجْعَلُ عَلَى نَفْسِهِ لِلنَّاسِ وَ صِدْقُ لِسَانِهِ مَعَ النَّاسِ وَ الِاسْتِحْیَاءُ مِنْ كُلِّ قَبِیحٍ عِنْدَ اللهِ وَ عِنْدَ النَّاسِ وَ حُسْنُ خُلُقِهِ(مشكاة الانوار: 172)
چهار خصلت است كه در هركس باشد، ایمانش كامل، گناهانش بخشوده خواهد بود، و در حالتی خداوند را ملاقات می‌كند كه از او راضی و خوشنود است:
1 - تقوای الهی با كارهایی كه برای مردم به به دوش می‌كشد.
2 - راست گوئی و صداقت با مردم.
3 - حیا و پاكدامنی نسبت به تمام زشتی‌های در پیشگاه خدا و مردم.
4 - خوش اخلاقی و خوش برخوردی با خانواده‌ی خود.
قال(علیه السلام): یَا ابْنَ آدَم إنَّكَ لاتَزالُ بَخَیْرٍ ما دامَ لَكَ واعِظٌ مِنْ نَفْسِكَ، وَ ما كانَتِ الْمُحاسَبَةُ مِنْ هَمِّكَ، وَ ما كانَ الْخَوْفُ لَكَ شِعارا(بحارالا نوار 67: 64)
ای انسان! همیشه در عافیت و خیرخواهی بود، مادامی كه از درون خود پند دهنده‌ای داشته باشی و محاسبه(نفس) از كارهای مهمت باشد و ترس از (عاقبت امور) سرلوحه‌ات گردد.
امام سجاد(ع) فرمود: سه چیز است که در هر مؤمنى باشد، در پناه خدا قرار گیرد و خداوند وى را در روز قیامت در سایه عرش خود جاى دهد و از هراس آن روز بزرگ آسوده سازد:
1) کسى است که با مردم طوری برخورد کند که خود از آنها انتظار دارد با او برخورد کنند،
2) کسى که دست به کارى نزند و گامى برندارد مگر آن که بداند آن کار در راه طاعت خداست یا معصیت او،
3) انسان به عیب و نقطه ضعف دیگران نپردازد، مگر آن که آن عیب را از خود ریشه‌‌کن نماید.
و براى انسان همین بس که پرداختن به عیب خودش، او را از عیبجویى مردم باز دارد.
قال(علیه السلام): ثَلاثٌ مُنْجِیاتٌ لِلْمُؤمِن: كَفُّ لِسانِهِ عَنِ النّاسِ وَاغتِیابِهِمْ، وَإشْغالُهُ نَفْسَهُ بِما یَنْفَعُهُ لآخرَتِهِ وَدُنْیاهُ، وَطُولُ الْبُكأ عَلی خَطیئَتِهِ(بحارالا نوار 75: 140)
سه چیز موجب نجات انسان مومن خواهد بود:
نگهداری زبانش از حرف زدن درباره مردم غیبت آنان،
مشغول شدنش به خویشتن با كارهایی كه برای آخرت و دنیایش مفید باشد.
و بسیار گریستن بر اشتباهاتش.
قال(علیه السلام): أَرْبَعٌ مَنْ كُنَّ فِیهِ كَمَلَ إِسْلَامُهُ وَ مُحِّصَتْ ذُنُوبُهُ وَ لَقِیَ رَبَّهُ وَ هُوَ عَنْهُ رَاضٍ وَفَاءٌ لِلَّهِ بِمَا یَجْعَلُ عَلَى نَفْسِهِ لِلنَّاسِ وَ صِدْقُ لِسَانِهِ مَعَ النَّاسِ وَ الِاسْتِحْیَاءُ مِنْ كُلِّ قَبِیحٍ عِنْدَ اللهِ وَ عِنْدَ النَّاسِ وَ حُسْنُ خُلُقِهِ(مشكاة الانوار: 172)
چهار خصلت است كه در هركس باشد، ایمانش كامل، گناهانش بخشوده خواهد بود، و در حالتی خداوند را ملاقات می‌كند كه از او راضی و خوشنود است:
1 - تقوای الهی با كارهایی كه برای مردم به به دوش می‌كشد.
2 - راست گوئی و صداقت با مردم.
3 - حیا و پاكدامنی نسبت به تمام زشتی‌های در پیشگاه خدا و مردم.
4 - خوش اخلاقی و خوش برخوردی با خانواده‌ی خود.
قال(علیه السلام): یَا ابْنَ آدَم إنَّكَ لاتَزالُ بَخَیْرٍ ما دامَ لَكَ واعِظٌ مِنْ نَفْسِكَ، وَ ما كانَتِ الْمُحاسَبَةُ مِنْ هَمِّكَ، وَ ما كانَ الْخَوْفُ لَكَ شِعارا(بحارالا نوار 67: 64)
ای انسان! همیشه در عافیت و خیرخواهی بود، مادامی كه از درون خود پند دهنده‌ای داشته باشی و محاسبه(نفس) از كارهای مهمت باشد و ترس از (عاقبت امور) سرلوحه‌ات گردد.