سوال خود را بپرسید

۰۷ مهر ۱۳۹۲ ساعت ۱۱:۳۰

احتراماً، بدينوسيله از شما به عنوان يک فقيه و مجتهد عاليقدر خواهشمند است به سؤال بنده که ذيلاً به استحضار مي‌‌‌رسانم، پاسخ دهيد. اگر فردي همسرش را از صميم قلب دوست داشته باشد، تمام وسايل و امکانات زندگي را براي او فراهم نموده باشد، مهريه اش را تسويه نموده باشد، هيچ اختلافي با ايشان نداشته باشد و به هيچ عنوان حاضر به جدايي و طلاق دادن هم نباشد، با توجه به قاعده فقهي «الطلاق بيد من أخذ بالساق» و نص صريح قانون و ذکر اين نکته که شرعاً و قانوناً طلاق، حق مسلم زوج است، صرف اينکه همسرش بگويد او را دوست ندارد، از او متنفر است و نسبت به او کراهت يک طرفه دارد، با توجه به اينکه در حالت نشوز قطعي به سر مي‌‌‌برد(با گذشت چند سال از اين کراهت و با توجه به اينکه شوهرش به هيچ عنوان ايشان را به حال خود و بلاتکليف رها ننموده و از هر طريقي سعي در جلب رضايت ايشان براي شروع زندگي، چه از طريق محاکم قضايي و چه مردم داري داشته است)، آيا دليلي براي طلاق مي‌‌‌باشد؟ آيا فقط صرف داشتن کراهت يک طرفه توسط زوجه، دليلي بر طلاق است؟ لازم به ذکر است که بنده سني و حنفي مذهب مي‌‌‌باشم، اما با توجه به مقام علمي و اجتهادي بالاي حضرتعالی، سوال را از محضر شما پرسيده‌‌ام. خدا به شما عمر با عزت و برکت بدهد.

پاسخ :

اگر زن از اول رضایت به عقد ازدواج داشته باشد و با رضایت زن، عقد خوانده شده، بدون آنکه زندگی زن در عسر و حرج باشد، نمی‌‌تواند از شوهرش طلاق بگیرد، مگر آنکه شوهر راضی به طلاق دادن شود و دادگاه نیز نمی‌‌تواند بدون اثبات عسر و حرج برای زن، حکم به طلاق کند.
آری اگر زن از شوهر کراهت داشته باشد و شوهر کراهت نداشته باشد، چنانچه زن مهریه خود را ببخشد  یا مال دیگری به شوهر بدهد که او را طلاق بدهد؛ در صورتی که شوهر در برابر بخشیدن مهریه یا پول دیگر موافقت کند که زن را طلاق بدهد، در این صورت اگر در مجلسی که مهریه یا پول دیگری می‌‌بخشد؛ صیغه طلاق خلع با رضایت شوهر در همان مجلس خوانده شود، طلاق صحیح است و الا صرف کراهت زن بدون رعایت این جهات و بدون رضایت شوهر، نمی‌‌تواند موجب طلاق باشد.

کلمات کلیدی :

طلاق طلاق خلع حق طلاق کراهت از شوهر

۶,۴۹۲