توسل به حضرت آمنه(س) یکی از توصيه‌هاي ائمه(ع) است که بايد آن را فرهنگ کنیم
۰۶ آذر ۱۳۹۵
۱۹:۴۰
۶,۲۸۵
خلاصه خبر :
آخرین رویداد ها
-
ریشه اصلی تخریب قبور ائمه بقیع، عدم فهم صحیح از دین است
-
بحمدلله امروز آیه شریفه «وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ» و «تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ» و وعده صادقی كه رهبری معظم دادند با رمز یا رسول الله(ص) فعلیت و تحقق پیدا كرد
-
از یک استاندار انتظار این است که مراقبت کند اجناس به اندازه کافی در استان باشد و قیمتش معقول باشد
-
اجازه صرف ثلث سهم امام(ع) جهت کمک به مردم غزه توسط آیت الله فاضل لنکرانی
-
هر قطره از خون این شهیدان مسئولیت ما را هزار برابر می‌کند
-
امروز خباثت اسرائیل برای همه مردم دنیا روشن شده است
بسم الله الرحمن الرحیم
از برگزاري کنگره‌ای درباره مادر پيامبر اکرم(ص) حضرت آمنه بنت وهب(سلام الله عليها) به سهم خود تشکر می‌کنم. کار بسیار خوبی است و یک خلأی است که درست به آن پرداخته نشده و باید إن شاء الله حق ايشان ادا شود و این شخصیت به مقداری که در منابع و متون ما وجود دارد به خوبي بررسی و معرفي شود.
يک پرسش اين است با توجه به اینکه رسول اکرم(ص) أشرف و اعظم انبیاء است آيا اين نسبت هم بین مادر رسول اکرم(ص) و مادر سایر انبیاء خصوصاً أنبیاء اولوالعزم، بالاخص حضرت موسي و عیسی(علي نبينا وآله و عليهم السلام) وجود دارد؟
به نظر من یکی از نقاط پژوهشی این کنگره باید همین جهت باشد. البته نمی‌گویم ملازمه‌ی عقلی وجود دارد که اگر رسول اکرم خودش اشرف انبیاء شد باید مادر ایشان هم اشرف امّهات انبیاء باشد ولی مسلماً یک ملازمه‌ی عادی و عرفی و شايد یک مقدار بالاتر از این هم وجود دارد که ما بگويیم سنت الهی بر این مقدر شده که مادر رسول اکرم نسبت به حضرت مريم و مادر حضرت موسی برتري داشته باشد.
وقتی در قرآن کریم در سوره مبارکه قصص خداوند می‌فرماید «وَ أَوْحَيْنا إِلى أُمِّ مُوسى أَنْ أَرْضِعيه...»، این «أوحَینَا» را نبايد به معنای وحی گرفت، چون روشن است وحي به انبياء مي‌شود و مادر موسي نبي نبوده است. پس وحي در اين آيه به معناي «الهام» است. آیا از این نوع الهامات یا بالاتر از این الهامات در مورد مادر پیامبر ما هم وجود دارد یا نه؟
روایت مفصلی در مناقب ابن شهرآشوب هست که مرحوم مجلسی هم در بحار آن را نقل کرده است. خود این روایت یک کار پژوهشی خوبی را می‌طلبد. مشاهدات و شنيده‌‌‌هاي حضرت آمنه در هنگام ولادت رسول اکرم، خود دال بر عظمت این زن است.
اینطور نبود که پیامبر ما به صورت عادی متولد شود و مادر هم از عظمت این مولود هیچ خبر نداشته باشد. بلکه هنگام ولادت رسول اکرم اين مادر نداهایی را شنیده، ملائکه و موجودات آسمانی را دیده که این خیلی مهم است، شاید بتوان گفت از آن الهام بر مادر حضرت موسی بالاتر باشد، «أوحینا» یعنی به قلب او الهام کردیم که این دستور را انجام دهد، اما تعبیر در اين روایت چنين است «فَسَمِعْتُ نِدَاءً طُوفُوا بِمُحَمَّدٍ شَرْقَ الْأَرْضِ وَ غَرْبَهَا وَ الْبِحَارَ لِتُعَرِّفُوهُ بِاسْمِهِ وَ نَعْتِهِ وَ صُورَتِه»، آمنه این ندا را مي‌شنود که خدا به ملائکه دستور می‌دهد این مولود را در شرق و غرب زمين و درياها طواف داده و بگردانيد و بر جن و انس عرضه نماييد تا او را به اسم و صفت بشناسند.
انسان گاهي یک شبهه‌‌ای را می‌بیند اما از کُنه مسئله خبردار نمی‌شود، ولی اینکه خدای تبارک و تعالی طوری ندا می‌دهد که حضرت آمنه متوجه آن می‌شود، دال بر عظمت این زن است. یعنی اولاً این امر که زني ظرفیت حمل چنین مولود عظیمی را يافته که اعظم از او تصور نمی‌شود، خود دال بر عظمت این حامل است و ثانیاً حوادثی که هنگام ولادت اتفاق افتاد و حضرت آمنه(سلام الله عليها) آنها را ديده و شنيده باز دلالت بر جلالت قدر حضرت مي‌نمايد. در بحث‌ها پژوهشي مي‌طلبد که يک کتاب راجع به اين روايت پژوهش شود.
نکته ديگر؛ مطهر بودن أصلاب و ارحام أمهات انبیاء از شرک و کفر است.
بر حسب اعتقاد ما همانطور که پدر و اجداد رسول اکرم، آلوده به شرک و کفر نبودند، این وجود شريف هم همینطور. بالأخره وقتی پیامبر اکرم(ص)، اعظم و اشرف موجودات است، یکی از جهات شرافت، اثبات طهارت از ناحیه‌ی پدر و مادر است. ما درصدد اثبات عصمت حضرت آمنه نيستيم، ولی همين مطلب که اینها در طول حيات شريف خود، آلوده به شرک و کفر نشده‌اند حائز اهميت است.
خود پیامبر(ص) می‌فرماید قبل از خلقت عالم ما انواری معلق به عرش الهي بودیم، بعد خداوند نور ما را در اصلاب آباء و ارحام مطهرات قرار داد و در تمام مراحل، اين افراد هیچيک ملوّث به کفر و شرک نشده‌اند. این هم جنبه‌ی دیگری از عظمت حضرت آمنه(سلام الله علیها) است.
جهت سوم اينکه تاریخ می‌گوید گروهي از يهود، پدر پيامبر، عبدالله را نشان کرده بودند، حال يا براساس تورات يا سخن بزرگانشان که گفته برآمدند. پدر آمنه تصميم مي‌گيرد او را به دامادي خود درآورد. با وجود اين خطرها و تهديدات، نقش حضرت آمنه در زمان حيات خود نسبت به حفظ رسول اکرم(ص) بسيار مهم است که قابل پژوهش است. اين مادر براي حفظ حضرت چکار کرد؟
تاريخ مي‌گويد افرادي آثار نبوت را در کتف اين بچه مي‌ديدند و ايشان به مجرد اينکه احساس مي‌کرد يک يهودي مي‌خواهد به پيامبر نزديک شود، دست رسول خدا را مي‌گرفت و از مدينه بيرون مي‌رفت. اين خيلي مهم است که حضرت آمنه(س) تا زماني که زنده بود وظيفه خود مي‌دانست اين شخصيتي که مي‌خواهد به پيامبري خدا مبعوث شود کاملاً حفظ کند. اين جهات بايد به برکت اين کنگره تبيين شود.
واقعاً این خلأ وجود دارد که چرا تا کنون حوزه‌های علمیه و حتی خود اهل سنت راجع به این موضوع خوب نپرداخته‌اند. باید مقام اين حضرت از همه ابعاد منقح شود.
مطلب ديگر آن است که در روايات مي‌بينيم ائمه ما تأکید داشتند مؤمنین به یاد حضرت آمنه باشند. به چه نحو؟ به اين نحو که مردی خدمت امام صادق(علیه السلام) رسيده و می‌گوید من از فردي طلب دارم و پولم را نمی‌دهد. حضرت می‌گوید برای عبدالمطلب طواف کن، نماز بخوان، برای ابوطالب نماز بخوان، برای عبدالله طواف کن نماز بخوان، سپس مي‌فرمايد برای حضرت آمنه هم طواف کن و دو رکعت نماز بخوان.
این شخص می‌گوید با اینکه مدتها بود هر چه تلاش می‌کردم پولم را نمی‌داد، طواف و نماز من که تمام شد از مسجد الحرام بیرون آمدم دیدم آنجا ایستاده و پول را آماده کرده و می‌خواهد به من بدهد.
بنابراين توسل به حضرت آمنه(س) یکی از توصيه‌هاي ائمه(ع) است که بايد آن را فرهنگ کنیم.
یکی از شخصیت‌هایی که توسل به او نتیجه‌‌‌بخش است حضرت آمنه است.
باز از جمله ويژگي‌هاي بارز حضرت آمنه این است که اجداد ايشان تماماً مشخص هستند، و اين هم بايد مورد توجه قرار گيرد.
از جمله فوائد این کنگره‌ها این است که محققین و پژوهشگران، آن ذخایری را که در متون ما وجود دارد استخراج می‌کنند و با یک تحلیل عمیق و جامع، به حوزه علميه و جامعه شیعه و مسلمین تقدیم می‌کنند.
إن شاء الله به دعای خود حضرت آمنه(سلام الله علیها) اين کنگره نتایج خوبی داشته باشد.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته