بیانات حضرت آیت الله فاضل لنکرانی(دامت برکاته) در دیدار مسئولین حوزه علمیه خواهران-93/6/23

ابتدا از حضور و تشريف‌‌فرمايي شما سروران تشکر می‌کنم. بايد برای سلامتی و شفای حضرت آقای شرعی دعا کنیم که من از نزدیک در جریان بودم که چقدر این شخصیت بزرگوار تلاش کرد، هم برای مجموعه‌‌ي حوزه و هم مجموعه‌ی مسائل نظام، بالخصوص در همین بخش حوزه خواهران. اکنون نيز با وجود این شخصیت‌هایی که در مديريت حوزه‌ي خواهران حضور دارند پیداست که إن شاء الله آینده‌ی خیلی خوبی را برای این مجموعه می‌توانیم امیدوار باشیم.

واقع مسئله این است که وقتی ما بخواهیم به ابعاد تحول در حوزه نگاه کنیم و روی آن کار و برنامه‌ریزی کنیم، یک بخش عمده‌اش؛ توجه به خواهران است. یعنی حوزه‌ی ما بدون توجه به خواهران، آن معنای وسیع و عمیقی که هم رهبری معظم انقلاب و هم مراجع بزرگوار از تحوّل در جامعه اسلامي ما انتظار دارند، اصلاً محقق نمی‌شود. امروز بحمدالله این فکر در حوزه معنا و جایگاهی ندارد و البته هیچ وقت هم جایگاه نداشته، ولی امروز خیلی روشن‌تر است که کسی بخواهد بگوید خواهران نباید در عرصه‌ی علم، فقاهت، تفسیر، و اعتقادات حضور پیدا کنند. ضرورت این مسئله با ادله‌ی بسیار زیادی بر همه واضح است.

دلیل و جهت اول این است که در دفاع از دین مخصوصاً آن بخشی از احکام دین که مربوط به زن‌هاست، اگر خود بانوان متولی دفاع شوند تأثیرش در نیمی از جامعه‌ی ما که زن هستند خیلی فوق العاده خواهد بود. در يک برنامه تلويزيوني دیدم یکی از خانم‌ها راجع به حجاب صحبت می‌کند و ابعاد فقهی آن را بسیار دقیق مطرح می‌کند. من خیلی خوشحال شدم که واقعاً یک زن اینقدر عالمانه به این حد برسد که بتواند شبهات فقهی مربوط به حجاب را که مربوط به زن‌ها است به این صورت دقیق جواب بدهد، یا آنچه که مربوط به مسائل خانواده و يا به طور کلی مربوط به مسائل فقهی است.

یعنی در درجه‌ی اول هدف اساسی از تشکیل حوزه خواهران و این مجموعه‌ی وسیع، تربیت شخصیت‌هایی است که در دفاع از دین، عالمانه و خیلی قوی به میدان بیایند. امروز ما می‌بینیم که بحمدالله این محقق می‌شود، در مورد پژوهش‌ها‌ هم گاهی اوقات پژوهش‌های خوب و عمیقی در نشريات چاپ مي‌شود که نویسنده‌اش یکی از خواهران است و اين بسيار دلگرم کننده است.

این خاطره یادم افتاد. مرحوم والد ما(رضوان الله تعالی علیه) در تشکیل جامعة الزهرا خیلی نقش داشت. در سال‌های اولیه هر هفته خود ایشان مقیّد بود در جلسات هیئت امنا شرکت می‌کرد. من همان اوایل به ایشان عرض کردم این همه که شما زحمت می‌کشید و وقت می‌گذارید آيا اين خانم‌هايي که به مرتبه درس خارج مي‌رسند سطح علم‌شان خوب هم هست؟ یعنی آن انتظاری که از ایشان است برآورده مي‌شود؟ فرمودند بله.
بعد فرمودند یک نفر از اینها دوره‌ی خارج اصول یکی از آقایان که آنجا تدریس کرده را نوشته و آن آقا که مرحوم آيت الله تجليل تبريزي بود می‌گفت اینهایی که بحث خارج را نوشتند به نظر من از برخی برادرها مسائل را بهتر می‌فهمند.


ما امروز این ادعا را داریم که در مسائل علمی هیچ فرقی بین زن و مرد نیست. زن همان مقداری می‌تواند در مسائل علمی به معنای وسیع عمیق باشد که مردها می‌توانند.

جهت دومی که می‌خواستم اشاره کنم غیر از مسئله‌ی دفاع از دین، امروز خود حضور زن‌ها در عرصه‌ی دین یک عامل قوی برای دفاع از نظام و انقلاب است، یعنی ما اگر در این جهت خلأ داشته باشیم و بانواني نباشند که از هویّت زن در نظام اسلامی دفاع کنند واقعاً مشکل پیدا می‌کنيم.

این مجموعه می‌تواند شخصیت‌هایی را تربیت کند که علاوه بر دفاع از دین بتواند آن جایگاه ویژه‌ی زن در نظام اسلامی را که امام خميني(رضوان الله تعالی علیه) و مراجع و رهبری معظم(دام ظلهم) تأکید بر آن دارند بتواند نشان دهد.

لذا این دو جهت خیلی مهم است و ما به سهم خود از این مجموعه تشکر می‌کنیم و براي آن آینده‌ی بسیار خوبی اميدواريم، از جهت تربیت افراد خیلی قوی، و محقق که بتوانند هم از دین دفاع کنند و شبهاتی را که مربوط به زن‌ها مطرح می‌شود، خوب و دقیق دفاع کنند و در برابر این هجمه‌ی شدیدی که امروز دنیای غرب به قصد اضمحلال زن‌ها برنامه‌ریزی کرده، در صف مقدم قرار بگیرند، هرچند مردها هم وظیفه دارند، چون در دفاع از دین، فرقی بین زن و مرد نيست، ولی آنکه می‌تواند در صف اول واقعاً دفاع کند و بگوید اسلام از یک زن می‌تواند چه تربيت کند، خود زن‌ها هستند. در درجه‌ی بعد هم مسئله‌ی دفاع از نظام و انقلاب است که این هم بر عهده‌ی اینهاست.

مطلب سوم، همانطور که واقعاً امام(ره) راجع به زن‌ها جملات خیلی عجیبی فرمودند، اینکه تطهیر یک جامعه با حضور زنان عفيف و پاکدامن است، یعنی اگر حوزه علميه بتواند زن‌های عفیف، مطهر و پاک تربیت کند، که در جامعه حضور داشته باشند، این کار، جامعه را بیمه می‌کند.

یکی از دغدغه‌های بزرگان این است که امروز در بعضی از مجالسی که خانم‌ها آن را اداره می‌کنند سطح علمی آنها ضعیف است. شاید ماهی نباشد که از تهران بالخصوص نشنویم که از یکی از این خانم جلسه‌ای‌‌هاي تهران، یک مطلب بی‌اساس رایج می‌شود. چه کسی وظیفه دارد؟ حوزه علميه وظیفه دارد، باید زن‌هایی تربیت شوند که در میان خواهرها حضور پیدا کنند و به سؤالات‌شان جواب عالمانه بدهند.

همین که فرمودید این استقبال خواهرها از مسائل دینی امروز رشد فزاینده دارد، هر جا می‌خواهید حوزه درست کنید در همان روزهای اول ثبت نام، خواهرها به مراتب بیشتر از برادرها هستند، من شنیدم از بعضی از ائمه جمعه، که می‌گویند 150 خواهر طلبه و 100 برادر طلبه داریم و می‌گویند که استقبال بانوان بیشتر است.

این امر وظیفه را بیشتر و سنگينتر می‌کند، باید برنامه‌ریزی صحیح‌تر و دقیق‌تر از آنچه که برای برادرها در نظر گرفته می‌شود صورت گيرد، در عین اینکه ما نباید اینها را متوقف کنیم که می‌فرمایید سطح 3 و 4 دارند و نباید متوقف شوند، اما در عین حال باید زودتر به این نیاز پاسخ دهیم که در ایران و خارج ایران، زن‌هایی را در مسائل تبلیغی دینی تربیت کنیم که عالمانه و محققانه بتوانند مسائل دین را بیان کنند و دفاع کنند.

ما الآن در مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) دنبال این هستیم که موسوعه‌ای را برای زنان تنظیم کنیم، در بعضی دانشگاه‌ها نشريه‌اي منتشر شده که مقالاتش را افراد مختلفی نوشته‌‌اند، ولی انسان وقتی مجموعه‌ی این کتاب را می‌بیند، متوجه می‌شود از اول تا آخر دنبال این است که آنچه را اسلام راجع به زنها گفته، به نحوی خراب کند و اسمش را می‌گذارند پژوهش جدید در مورد زن.

این پژوهش نیست بلکه منهدم کردن و از بین بردن حکم خداست. پژوهش جدید این است که براي این حکم، چهار دلیل قوی‌تر بیاورید. چه کسی باید عهده‌دار اين امر باشد؟ در درجه‌ی اول؛ خود خواهران هستند، آنها باید عهده‌دار باشند. به نظر من اسلام دقیق‌ترین و عمیق‌ترین قوانین راجع به زن‌ها را بيان کرده و این مجرد یک ادعا و شعار هم نیست، یک سری احکام که ما اسمش را محدودیت گذاشتیم، ولی واقعاً محدودیت نیست.

اينکه زن نمی‌تواند قاضی شود، به این معناست که خدای تبارک و تعالی یک تکلیف شاقّی را از دوش این زن برداشته و إلا اگر زن می‌توانست قاضی شود و به عنوان وظیفه بر او واجب کفایی بود، برایش خیلی مشکل بود، در مقابل هم یک وظایفی بر عهده‌شان گذارده که بر عهده‌ی مردها نیست.

ما چنین اعتقادی داریم و باید این را اثبات کنیم و نگذاریم در حدّ شعار باقی بماند. مخصوصاً با این جریان‌های فمنیستی که در داخل و خارج کشور هست، با این گروههایي که در داخل و خارج شبانه‌روز کار می‌کنند، به اسم برابری زنان با مردان، مي‌خواهند ریشه‌ی همه‌ چیز را بزنند.
اين مسائل نمايان‌گر اين ضرورت است که حوزه‌ی خواهران بايد قوی‌تر و مجهزتر شود، با برنامه‌تر شود و حتّی کمیّتش اضافه شود.

من امیدوارم که إن شاء الله، اين مرکز که یکی از مراکز ثقل تحوّل در حوزه است، باعث سربلندی اسلام و حوزه‌های علمیه باشد و ما بتوانیم برکات آن را هر چه بیشتر در جامعه ببینیم.